Recte dicis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Et nemo nimium beatus est; Suo enim quisque studio maxime ducitur. Duo Reges: constructio interrete. Equidem e Cn. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Et nemo nimium beatus est; Sed potestne rerum maior esse dissensio?

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Non semper, inquam; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

• Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?
• Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
• Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
• Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
• Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
• Sint ista Graecorum;

Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque concluderent.

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita
contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes
aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque
discrepant;

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi
partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ratio quidem vestra sic cogit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At iam decimum annum in spelunca iacet.

1. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
2. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
3. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
4. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Praeclare hoc quidem.

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Memini vero, inquam;

Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Quis enim redargueret?

Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Easdemne res?

Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Istic sum, inquit.

Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.

Venit ad extremum;

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.